вторник, 1 марта 2016 г.

Аджихалилова Алие Меним коюм


Аджихалилова Алие (6 сыныф талебеси)

Меним коюм

Меним къартанам.Аджыхалилова Эльганье Мустафа къызы 1936 с. догъма Арпат коюнден.

Мен къартанамнынъ икяесини язмагъа истейим. 
Арпат кою Къара денъизден узакъ дегиль.Бу кой меним баба –деделеримнинъ кою. Коюмизде пек чокъ учансувлар бар, табиаты пек аджайип, авасы шифалы. Лякин 1941 бизим койге къара булут энди . Бабам ве бутюн эркеклер дженкке кетти. 
Бабам дженкке кетти. Биз къорантада 4 бала 10,8,5 ве 2 яшында эдик. 1944 сенеси 18майыс геджеси саба саат 4-те бизни эвден чыкъардылар.
Агълав –сызлав Кефе вокзалына кетирип товар вагонларына юкледилер. Вагонларнынъ ичи пек сыджакъ эди , амма къапуларыны Къырымдан чыкъмагъандже ачмагъа къоймадылар. Балалар сув истейлер , апайлар эсин джоялар. Айлар кечип Урал дагъларына тюшюрдилер.




Бизим анам - Али-уста Гульсум 1913 с. баласы.










Халкъымыз бир ай не ювунды, не де ашады,эпимиз битледик. Баракларгъа къойдылар бизни. Эллеримизге пычкъы ве балта туттырдылар. Халкъ тифнен хасталанды. Комендант сааты пек мушкуль эди . Сойларымыз ольседе барып коммеге акъкъымыз ёкъ эди. Анам саба агълай-агълай бизни къалдырып ишке кете эди. Кичкене къыз къардашым раметли олды. Анам иштен къалып къардашымны комгени ичюн анамны арабадан узакъкъа алып кетип ташладылар. Лякин анам ёл тапып къайтып кельди.
Бу къыйынджылыкъларгъа бакъмадан бакъмадан халкъым эр вакъыт умютнен яшады. Анам акъшамлары эр вакъыт бизге Къырымнынъ гузеллигини, Арпат коюнинъ дюльберлигини икяе эте эди. Халкъымыз 1956 с.къадар пек хорланды. Бу хорлукълардан анам даянып олмады,кечинди. Бабам дженкте Венгрияда эляк олды. Анам эр вакъыт бизге къысмет олса бабам кельсе озь коюмизге, топрагъымызгъа къайтармыз умютинен яшай эди.

 Московского Кремля вождём.
Тот подлый приговор вершился
И несправедливым ярлыком
Отчизны мой народ лишился.
И год до окончания войны
В ночь на 18 мая
Ничто не предвещало им беды
Все мирно спали почевая.
Как вдруг случилась беда
И весь народ,ни в чём невинный
Преступным почерком пера
Всех выслали в край чужбинный.
Был голод,была нужда
Сплотившись вместе выживали.
Боролись за свои права
Час возвращения приближая.   
      Автор: Аджыхалилова  Эльганье Мустафа  къызы






Алла къысмет этти къайтув деври башлады.

Биз корьген куньлерни бир кимсе корьмесин. Сабыр такъат берсин халкъымызгъа. Муаббет, акъылдан устюн олайыкъ. Балаларымызны догъру ёлдан кеткизейик, тилимизни инкишаф этейик. Алла эр кеске инсаф берсин. Бала-чагъамызны , къоранталарымызны сакълайыкъ. Миллетимизнинъ келеджеги парлакъ олсун.  


Комментариев нет:

Отправить комментарий